Hallo iedereen,
Mannekes wat gaat de tijd hier snel vooruit, hebben we hier nu minder uren
dan in België, het lijkt wel zo, een dag is hier zo snel voorbij, we doen niet
veel en toch is het zo avond, gelukkig we vervelen ons niet dat is ook al
goed.
De agenda's moeten hier goed bijgehouden worden want anders hebben we
dubbele afspraken !!!!!
Verleden week zijn we met ons allen naar Singaraja gereden om stof te gaan
kopen voor een kebaya ( bloes ) want in december moeten we naar een trouwfeest en wil ik
er wel netjes bijlopen, de andere kebaya is een beetje te smal geworden, we
zullen maar denken te warm gewassen hahaha.
Ook Vera had stofjes nodig voor rokjes, dus onze naaister Atik reed ook
mee, wat hadden ze weer mooie stofjes zeg, heb mijn keuze gevonden en nadien nog
effe wat inkopen gaan doen in Carrefour, daarna waren we weeral blij dat we in
ons zwembadje konden gaan vertoeven.
Zaterdag was het hier dan Kuningan maar dit werd bij de meeste in de
familietempel gevierd, s' avonds zijn we onder ons vier bij Starlight gaan eten
en van de zonsondergang gaan genieten, we kwamen Erna met de 2 jongste kinderen
nog tegen was een blij weerzien.
De dag nadien met ons allen en nog vrienden in Bali Bintang gaan eten,
maandag was het dan weer een drukke dag, we waren uitgenodigd bij Komang, zij
werkte in het vorige hotel en ze hadden een ceremonie voor haar baby die 3
maanden oud was. Made bracht ons ernaar toen het zou rond 9 uur beginnen, we
waren er goed op tijd, deze keer niet veel jam karet ( rubbere tijd )
We kregen direct thee en versnaperingen, en iedereen keek naar ons, sommige
familieleden kenden we al van bij Komang en Putu hun huwelijk bijna 2 jaar
geleden.
Elke 3 maanden ceremonie is toch anders, we hebben ervan genoten de
verschillende handelingen die gedaan werden, ook hier ging het kindje met de
voetjes in het water, nadien gingen ze ook nog naar de familietempel om te
bidden en daar lag de babi guling ( speenvarken ) te wachten.
Nadien werd dit door 2 jonge mannen mee naar beneden gebracht, weer voor
het tempeltje gebeden, nadien werd het varken versneden en zoals Robert het
graag heeft eerst nog even opgebakken, hier werd de huid ook nog eens terug
gebakken.
Er werden 4 eetmandjes klaargezet, al het eten werd op de bank gezet, ja
wij moesten eerst eten, gelukkig is Komang bij ons komen zitten om te eten omdat
Robert het vroeg, dus iedereen kijken naar ons, ik denk dat er onderling nogal
wat verteld is over ons hahaha.
De buren kwamen ook allemaal langs met rijst en allerhande geschenken, wij
allen hebben geld gegeven daar kan ze mee doen hetgeen ze wilt.
Made terug opgebeld en rond 14 uur lagen we alleen in de pool te bekomen
van de fijne maar ook wel warme voormiddag.
De dag erop kregen we allen van José weer lekkere sate's we hebben ze weer
lekker opgegeten samen met boontjes en rijst, om 20.00 uur was er een ceremonie
in de tempel in Anturan, Robert ging deze keer niet mee, er zou toch niet veel
te doen zijn zei hij, ok maar ik neem wel de nieuwe camera mee.
Made bracht ons weg en het was er een komen en gaan van de mensen, het is
elke 2 jaar deze ceremonie, we hebben verschillende bekenden gezien zoals Iluh
onze massage dame met haar gezinnetje.
Ik zag er een dame en ik dacht ik ken ze maar van waar, ik zag dat ik haar
ook bekend voorkwam en ineens riep ze Mama Rita, ja Ketut van in Anturan aan het
strand, daar verbleven we het eerste jaar, was fijn ze terug te zien.
Later zouden er nog dansen zijn dus we bleven maar wachten, eigenlijk was
het niet veel, nadien kwamen er dansers op en iedereen werd wild, we stonden van
voor en ben maar snel terug gegaan voelde me niet veilig zo, er werd naar alle
kanten geduwd dus beter weg gaan.
Volgende week gaan we weer verder met een nieuw verslagje
Gr Rita & Robert
Weer een mooi verhaal,leuk dat je Erna tegen kwam ,is alles goed met haar en haar gezin? Doe ze de groeten maar als je haar weer ziet. Verder veel plezier en geniet van de SATEH !!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Henk
Bedankt en ja dat was voor ons ook een hele verrassing dat we haar zagen, zijn zelfs vergeten een foto te maken, Mahesa kende ik bijna niet meer. Alles was goed zei ze.
BeantwoordenVerwijderenVolgende keer maken we een foto hoor
Gr R & R